رماد

و الله يا صاحبى
مش هامننى
تبقى معايا
تبقى ورايا
صورتى ويا
صورتك
موضة قديمة
بعد اللى انا شايفه منك
منستهلش
نبقى صحاب
زى الديابة لما تنهش
فى الجتت
زى الحياة لما تسف من
دم الغلابة
و لما تشفنى يا ريت ما
تلامس ايديا
أصل ايديا بالغدر
منك مكتفية
و ابتسامتى لما
اشوفك من بعيد
و فرحتى لما تلبس
توب الفرح
كل ده أصبح
حلم واتنسى
مش جبن منى
انى ادارى
بس حبى اللى فاضل
منه حبة
خايف يواجهك بالحقيقة
أحسن ينقطع
حبل المحبة
و تفارقنى من
اول دقيقة

يا صاحبى
اقصدى يا اللى
كنت فى يوم
ليا صاحب
ليه نعاتب ؟
ما الباب يفوت
الف صاحب
و بكره تعرف انى
ما كنت خاين
بس اللى انت شايفه
واللى باين
إنى جانى عليك
بعد بكره هيقولك
فوق خلاص
صاحبك مشى
صاحبك اللى من
قبله كنت رماد
دلوقتى إرجع رماد
إرجع لأصلك
يمكن تلاقى ألف صاحب
يمكن تداوى وحدتك
وسط القرايب
بس عمرك ما تلاقى
قلب زى قلبى
و لا عقل
يستوعب كلامك


********************
فاكر لما كنت
بتشتكيلى
لما كان القسى يتنطنط
بين عيونا
و قلبونا تبكى
و نبكى معاها
زى العيال
و يبقى كلامنى نسخة
واحدة
حلمنا نسخة واحدة
لما نتكلم ويا بعض
غربتنا تتقتل ويا الكلام
بس باين إن الحكاية
راحت بالسلامة
اتشبكت فى رجل
اليمامة
اللى هاجرت للشتا
بعد الدفى
اللى كانت فى
شط المحبة
اللى اختفى
صعب ترجع
تانى لشطنا
صعب ترجع أيامنا
اللى عدت مننا
بس افتكرنى
لما تكبر و حياتك
تملاها المشاغل
لانى باقى على
اللى فاضل
اسمك هيتنطق
لما اتسأل مين كانواصحابك
مين اكتر واحد دق
بابك
ابقى افتكرنى
و ردد اسمى
لو إتسألت
لو كنت ساعتها لسه فاكر